عدم موفقیت در جوجه قنار یها را میشود به سه دسته کلی تقسیم نمود.
1.عدم آماده سازی قناری های نر و ماده برای جفت گیری و امتناع آن ها از جفت گیری
2. جفت گیری موفق قناری های نر و ماده ولی عدم تشکیل نطفه در تخم ها
3.جفت گیری موفق قناری های نر و ماده همراه با تشکیل نطفه در تخم ها , ولی مرگ جنین در داخل تخم و یا ظرف چند رز پس از خروج از آن .
عمده عللی که موجب آماده شدن قناری های نر و ماده برای جفت گیری می شوند عبارتند از :
1-وجود بیماری های مزمن در بین پرنده های نر و ماده
2-عدم تغذیه صحیح در دوران لک و پس از آن
3-مصرف آنتی بیوتیک ها و مواد شیمیایی مضر برای دستگاه تناسلی پرنده
4-رعایت محدودیت جوجه کشی در فصل جفت گیری قبل , یا به عبارتی جوجه کشیدن بیش از توان قناری ها در فصل جفت گیری قبل
5-وجود سموم قارچی (ناشی از ماندگی و کپک زده گی) در دان
6-کردن برنامه صحیح روشنایی (افزایش تدریجی مدت طول روشنایی در طول 24 ساعت)
7-کهولت سن یا عدم بلوغ جنسی پرنده
- عوامل موثر در عدم بارور ی تخم ها
اصطلاح عدم باروری به حالتی گفته می شود که تخم گذاشته شده فاقد جنین رشد کرده باشد. این حالت می تاند در اثر عوامل مختلفی بروز کند که عمده آنها عبارتند از :
1-پیری والدین , معمولاً قناری دارای سن هفت یا بیشتر برای جفت گیری نامناسب می باشد.
2-جوان بودن والدین , قناری جوان تر از یکسال معمولاً قدرت کافی برای باروری ندارد.
3-محیط نامناسب , شامل درجه حرارت خیلی بالا یا پایین, قفس نامناسب.
4-بهداشت نامناسب , شامل بهداشت قفس و لانه تخمگذاری
5-کیفیت نامناسب آب , مثل کلر زیاد
6-اختلال فیزیکی نژادی در آمیزش , مانند پرهای زیاد اطرف کلوآک در قناری نژاد فری
7-همخونی بین دو جفت (رابطه خویشاوندی نزدیک )
8-نگهداری و جا به جایی ناصحیح تخم ها
9-عدم توجه مناسب به جفت انتخاب شده , به علت توجه یکی از جفت ها به پرنده های دیگر
10-مصرف برخی از داروها و آنتی بیوتیک ها
11-بیماری های عفونی و اختلالات دستگاه تناسلی
12-ناراحتی اندام حرکتی (پاها یا بال ها ) که موجب عدم جفت گیری صحیح می شود.
13-چاق بودن بیش از حد پرنده ها و جمع شدن چربی در اطراف غدد جنسی آن ها
14-آلودگی های انگلی (شپش , کنه و .. ) پرنده ها و ضعف ناشی از آن
15-انواع استرس ها , مانند ترسیدن , گرمای زیاد , تراکم بالا , تهویه نامناسب , هوای آلوده و ...
- عوامل موثر در مرگ جنینی (عدم خروج از جوجه از تخم)
دوره رشد جنینی را می توان به سه مرحله تقسیم نمود :
1-آغازین (از 24 ساعت اول رشد جنین تا 5 روزهگی)
2-میانی ( از 5 روزگی تا 9 روزهگی)
3-پایانی (از 9 روزگی تا 13 روزهگی)
گاهی علت تلفات در هر یک از این مراحل می تواند اختصاصی باشد. از این رو علل مرگ جنینی در هر یک از این مرحله ها به طور جداگانه مطرح می شود.
- عمده علل مرگ چنین در مرحله آغازین رشد
1-اختلالات ژنتیکی به ارث رسیده به جنین
2-سرد یا گرم شدن خیی زیاد تخم ها قبل از جمع آوری
3-انبار کرن طولانی مدت و نامناسب تخم ها
4-عفونت های ویروسی و باکتریایی والدین
5-کمبود و فقر غذایی والدین
6-شکستگی یا وجود ترک های بسیار ظریف غیر قابل مشاهده با چشم غیر مسلح
7-نازکی بیش از حد پوسته یا عدم یکنواختی و بدشکل بودن آن
8-مصرف دارو یا مواد شیمیایی خاص برای والدین
- عمده علل مرگ جنین ها در مرحله میانی رشد
1-عوامل مرگبار ذکر شده در مرحله آغازین رشد جنینی می توانند در این دوره نیز موجب مرگ جنین شوند.
2-کمبودهای شدید ویتامین در جیره والدین
3-بلند شدن قناری از روی تخم به مدت طولانی
4-رطوبت ناکافی اتاق قناری ها
- عمده علل مرگ جنین در مرحله پایانی رشد
1-نوسان های حرارتی و یا بلند شدن مکرر پرنده از روی تخم (نامناسب و غیر یکنواخت خوابیدن پرنده بر روی تخم )
2-رطوبت کم یا خیلی زیاد اتاق نگهداری پرنده ها
3-ضعف و فقر تغذیه والدین
4-بیمار یهای میکروبی مختلف
- عمده علل مرگ جنین ها در مرحله خروج از تخم
در این مرحله جوجه کامل شده و حتی به پوسته نوک زده ولی توانایی خروج از آن را نداشته و تلف شده است که می تواند به علل زیر باشد.
1- عدم رطوبت کافی اتقا نگهداری قناری ها
2- عدم آبتنی پرنده ماده در روز آخر خوابیدن بر روی تخم ها
3- عفونت های باکتریایی همچون سالموئلا
4- ضخامت نامناسب پوسته تخم و ضخیم بودن آن. 5.مرگ جوجه ها بعد از خروج از تخم هم علتهای بسیاری میتواند داشته باشد که مهمترین انها شپشک یا کنه میباشدکه باید توسط پرورش دهنده بررسی شده واقدامات لازم صورت گیرد